CHEŁKOWSKI Andrzej (1929 – 2005)
Urodził się 1 XII 1929 w Telkwicach k. Malborka, w parafii Kalwa, w diecezji warmińskiej, jako syn rolnika Franciszka i Emilii z d. Mieczkowska. Sakrament bierzmowania przyjął 18 V 1939 w Poznaniu. Mając 13 lat, w czasie II wojny światowej, pracował jako goniec. Po studiach ekonomicznych powziął w 1955 decyzję wstąpienia do stowarzyszenia i 8 IX tego roku w Ząbkowicach Śląskich otrzymał sutannę z rąk ks. Stanisława Czapli. Na jego też ręce złożył w Ząbkowicach 8 IX 1957 pierwszą profesję, a wieczną w Ołtarzewie 8 IX 1960 – na ręce ks. Józefa Lisiaka. Studia filozofii odbywał w Ząbkowicach (II i III rok; 1956-58), a teologii w Ołtarzewie (1958-62). Pracę seminaryjną napisał pt. Bł. Wincenty Pallotti wobec zagadnień społecznych (1961). Święcenia kapłańskie przyjął 17 VI 1962 w Ołtarzewie z rąk bpa Zygmunta Choromańskiego.
Od 31 VIII 1963 pracował w Poznaniu jako ekonom domu, a od 19 VII 1968 jako wicedyrektor wydawnictwa Pallottinum; w X 1964 objął funkcję ojca duchownego dla braci w domu poznańskim. W 1972 został radcą prowincjalnym i rektorem domu (30 XI 1976 zrezygnował z obowiązków rektora). Do Francji wyjechał 20 I 1977, podejmując pracę w pallotyńskim wydawnictwie. Był tam ekonomem regii i domu paryskiego (nominacja z 5 IV 1978), a następnie od 1 VIII 1981 rektorem w Osny. W 1982 powrócił do Polski i został mianowany kierownikiem Instytutu Maryjnego w Częstochowie (do 29 VIII 1983). Następnie został ponownie rektorem w Poznaniu (31 VIII 1983 – 1986).
Potem wyjechał do Brukseli, obejmując funkcję rektora domu misyjnego (30 IX 1986). Ponownie wrócił w 1996 do Polski, aby następnie z Sekretariatu Misyjnego w Ząbkach wyjechać na misje do Rwandy. Jednak po roku pracy (1996-97: wikariusz w Kigali Gikondo) powrócił definitywnie do kraju. Najpierw pracował w Częstochowie (od 1 VIII 1997), potem w Gdańsku (od 17 X 1997), jako duszpasterz w różnych miejscach, np. w więzieniu (do 22 II 2000). Był też członkiem Komisji ds. Pośrednictwa i Arbitrażu. Od 2000 do ostatnich dni przebywał w Ząbkowicach Śląskich, tworząc i prowadząc jako dyrektor Archiwum Prowincji Zwiastowania Pańskiego.
W ostatnim czasie zmagał się z chorobą i cierpieniem. Zmarł 1 VII 2005 w Poznaniu, dokąd dzień wcześniej udał się do swej siostry bliźniaczki. Pochowano go 5 VII w Poznaniu, w II kwaterze pallotyńskiej na cmentarzu junikowskim.
Był człowiekiem pełnym oddania, dyspozycyjności, skromności i odpowiedzialności. Zawsze był otwarty na potrzeby wielu ludzi. Znajdował również odwagę zwracania uwagi współbraciom i przełożonym. Kochał stowarzyszenie i zależało mu na dobrym jego wizerunku. Jego starszymi braćmi byli: August (1927-99) – fizyk, senator i marszałek senatu i Władysław (1928-75) – salezjanin.
/© Tekst ks. Stanisław Tylus SAC/