JANIK Jan Marian, Jean (1949 – 2008), ksiądz, misjonarz w Brazylii i Portugalii, delegat prowincjała w Brazylii 1982-92
Urodził się 5 II 1949 w Masłowie, w diecezji kieleckiej, w rodzinie Stanisława i Heleny z d. Siwierska. Do stowarzyszenia wstąpił w 1967. Pierwszą profesję złożył 29 IX 1969, a wieczną 26 VI 1974. W latach 1969-75 odbył w Ołtarzewie studia filozoficzno-teologiczne. Pracę seminaryjną napisał pt. Problem środków społecznego przekazywania myśli w katolickiej nauce społecznej (1971). Święcenia kapłańskie przyjął w Ołtarzewie 27 IV 1975 z rąk bpa Władysława Miziołka. Przez rok był wikariuszem na Karczówce w Kielcach. Po uroczystym pożegnaniu 16 VIII 1976 wyleciał do Brazylii, gdzie pracował przez kilkanaście lat, pełniąc funkcję wikariusza parafii św. Elżbiety w Rio de Janeiro (do 1992), delegata prowincjała na Brazylię (1982-92). W czasie jego rządów delegaturą pallotyni polscy otworzyli nowe placówki w Niterói, Itaperuna oraz przy nowej parafii Miłosierdzia Bożego w Rio de Janeiro. Wybudowano dom delegatury i seminarium duchownego. W latach 1982-89 był redaktorem „Promienia”, biuletynu Delegatury Matki Bożej Miłosierdzia. W tym czasie rozpoczął studia prawa kanonicznego na uniwersytecie Gama Filho w Rio de Janeiro, gdzie uzyskał licencjat, i tam w latach 1985-92 był wykładowcą.
Następnie przez 16 lat pracował duszpastersko w prokurze regii brazylijskiej w Portugalii. Był tam proboszczem parafii Najśw. Imienia Jezus w Odivelas k. Lizbony (1992-99), która liczyła 100 tys. mieszkańców, kapelanem skautów, a od 2000 kapelanem szpitala Santa Maria – największego szpitala na przedmieściach Lizbony (1400 łóżek), oraz kapelanem więzienia. Od 2001 był redaktorem czasopisma „Mensageiro da Misericórdia Divina”. W 2004 został mianowany członkiem Rady Kapłańskiej Patriarchatu w Lizbonie, jako reprezentant kapelanów szpitalnych i wojskowych tego miasta. Wybudował kościół pw. Miłosierdzia Bożego w Odivelas-Patameiras, rozpoczął budowę kościoła pw. Królowej Apostołów w Odivelas-Ramada, odremontował parę starych kościołów oraz zadbał o nowe kościoły.
Zmarł 1 VI 2008 w Odivelas na rozległy zawał serca. Już tydzień wcześniej przebywał w szpitalu z podejrzeniem o pierwszy zawał. Uroczystości żałobne przy trumnie zmarłego misjonarza w Masłowie sprawowali wspólnie 6 VI bpi kieleccy, Kazimierz Ryczan i Marian Florczyk, oraz opat wąchocki o. Eustachy Kocik, przy licznym udziale pallotynów oraz kapłanów diecezjalnych, najbliższej rodziny (matka, dwaj bracia kapłani, siostra) i wielu wiernych. Został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym. Również w Brazylii, w pallotyńskim seminarium w Rio de Janeiro odprawiono mszę za zmarłego kapłana. Przewodniczył jej kolega zmarłego, wikariusz biskupi z Rio de Janeiro, ks. Jan Kaleta, a kazanie wygłosił ks. Czesław Zając.
Ksiądz Jan „[…] zawsze był pełen radości, otwartości, dobroci, człowiek wielkiego serca, pełen życia, ciągle szukający nowych okazji do podjęcia kolejnej pracy. […] Mimo wielu obowiązków zawsze znalazł czas, żeby zastąpić potrzebującego kapłana, porozmawiać z drugim człowiekiem. Jak sam o sobie mówił, był »lekarzem dusz«. Dla wielu osób w prostych słowach potrafił znaleźć rozwiązanie trudnych życiowych problemów” (A. Karbowy). Był bardzo lubiany i znany z niesamowitego poczucia humoru.
/© Tekst ks. Stanisław Tylus SAC; Fotografie: Zbiory ks. Artura Karbowego/
